In 1992 richtte hij samen met Luis Mansilla het bureau Mansilla + Tuñón Architects op in Madrid. Hun projecten wonnen prijzen in Europa, Noord-Amerika en Azië. Zo mochten ze de Mies van der Rohe Award 2007 in ontvangst nemen voor het Museum van de Hedendaagse Kunst in León. Na het overlijden van Mansilla in 2012 gaat Tuñón verder onder de naam Emilio Tuñón Architects.
Architecture of the memory
Tuñón laat zich inspireren door een essay van Emilio Lledó, The framework of beauty and the desert of architecture, uit 1984. In deze filosofie heeft architectuur een dubbele inbedding: het heeft zowel een plaats in de natuur als in de cultuur.De mens wordt geconfronteerd met het lot dat de natuur hem oplegt en probeert daar impact op uit te oefenen. Hij beeldt zichzelf in dat hij de natuur kan beïnvloeden en vindt zo 'vrijheid' uit. De mens worstelt om zijn plaats te vinden bij de opbouw van de andere wereld: de cultuur, een tweede - zuiver menselijke - natuur. Cultuur begint waar natuur eindigt.
Emilio Tuñón verenigt in zijn werk een verwondering voor wat gegeven is - de natuur, de stedelijke context, ... - en een verwondering voor wat de mens kan maken. Spanningen tussen natuur en cultuur zijn prominent aanwezig, zowel in de vorm en de materialiteit van het project als in de relaties met de omgeving.
Praktisch
Lezing Emilio Tuñón in het EngelsWoensdag 22 april 2015, 20u15
C-mine cultuurcentrum Genk, grote zaal
Inkom: 8 euro of 3,5 euro voor studenten
Reservatie via c-minebezoekersonthaal@genk.be
