Is elke selectie discriminatie?
Discriminatie betekent dat een verhuurder een huurder uitsluit wegens afkomst, geloof, gezondheidstoestand, geaardheid, burgerlijke staat, gezinssamenstelling, leeftijd, geslacht of vermogen. Niet elke beoordeling op één van die gronden is per definitie fout: je selectie moet objectief en redelijk te verantwoorden zijn. Je mag een voorkeur voor een kandidaat hebben, maar mag niet zonder goede reden een kandidaat weigeren. Zowel directe discriminatie als indirecte discriminatie zijn verboden. Een voorbeeld? Een hond weigeren, zodat een blinde met geleidehond niet kan huren, is in strijd met de discriminatiewet.Hoe een huurder zoeken?
Als de basisakte van je appartement huisdieren verbiedt, pas je dit verbod in je huurovereenkomst toe. Een rolstoelpatiënt weigeren wegens de moeilijke toegang en vele trappen is begrijpelijk. Een kandidaat weigeren met een laag arbeids- of vervangingsinkomen kan, als blijkt dat dit een stabiele betaling van de maandelijkse huur verhindert. Het is verboden je huurprijs op te drijven of een afspraak te weigeren wanneer je een exotische naam aan de telefoon hoort.Van zoektocht tot huurovereenkomst.
Discriminatie mag in geen enkele fase. Noch in je zoekertje, noch in je opdracht aan de makelaar, noch tijdens je bezichtigingen. Je hebt als eigenaar het recht informatie te vragen aan een kandidaat: of hij gehuwd is, wat hij verdient, of hij er met kinderen, huisdieren of muziekinstrumenten wil wonen.Een huurder is niet verplicht alle informatie te geven. Hij kan weigeren een loonfiche af te geven of de gegevens van de werkgever onleesbaar maken.