Elke zijde van het gebouw is vervolgens vormgegeven in relatie tot de omgeving. Daardoor is een reeks van onderling verbonden hoven, tuinen en openbare ruimtes gecreëerd. De buitenruimtes kunnen - in verschillende mate - worden gebruikt door zowel de bewoners als buurtgenoten.
Weefsel
De fragmentatie van het gehele volume zorgt er daarnaast voor dat het gebouw op sommige plaatsen gesloten is, op andere juist open. Deze overgangen van dicht naar doordringbaar weerspiegelt, aldus het architectenbureau, de extreme contrasten die het omliggende stedelijke weefsel kenmerken.Lees verder op Architectenweb.nl