“Architecten staan geboekstaafd als esthetiekfreaks. Toch zie ik in eigen land dat heel wat bureaus zich een esthetiek toe-eigenen die volgt uit het proces of uit de constructiewijze. De tijd van de witte kubussen is voorbij. Ik zie nu eerder een tendens naar het reduceren van de afwerkingsmaterialen. De ruwbouw wordt de afbouw. Het zijn vooral de meest duurzame materialen die in dit geval stand houden en die mogen dan zelfs een uitstraling van ruwbouw hebben.
Jullie producten lenen zich goed voor circulair bouwen. Jullie ontginnen lokaal, de milieu-impact is relatief goed bij omkeerbare toepassingen, het product is kwalitatief en duurzaam. Maar belangrijk vind ik ook het sociale aspect: De Belg is het gewoon om te metselen, we hebben een baksteencultuur. Daar zit een hele economie, een traditie en een knowhow achter. Kiezen voor baksteen helpt dus het sociale weefsel te ondersteunen.”