(Vervangende) nieuwbouw is compact en helpt woongebieden verder te verdichten
Bouwgronden zijn schaars in Vlaanderen. De grootte van de percelen en de bebouwde oppervlaktes gaan daarom al geruime tijd in dalende lijn. Het aantal woningen per ha is de laatste decennia zelfs meer dan verdubbeld van 10 in 2000 tot 24 in 2018. Ook vervangende nieuwbouw helpt die trend te bestendigen. Niet alleen de percelen worden kleiner, hetzelfde geldt voor de woningen: terwijl er in 1990 nog sprake was van 222 m², is de gemiddelde oppervlakte van een nieuwe woning in 2016 teruggelopen tot 133 m². In dezelfde periode zijn nieuwe flats geëvolueerd van gemiddeld 123 m² naar 66 m² (laatste gegevens van statbel). Voorts heeft de Vlaamse overheid aangegeven dat 78% van de nieuwe wooneenheden (huizen en flats) die er tussen 2017 en 2020 zijn bijgekomen, gelegen zijn binnen bestaand ruimtebeslag. Die trend helpt bestaande woongebieden verder te verdichten.Stijgende vastgoedprijzen en gematigde bouwkosten
De vastgoedprijzen overschaduwen vandaag vlotjes de stijgende consumptieprijzen en de bouwkosten (ABEX). Dat blijkt uit onderstaande grafiek die de prijsevolutie van woonhuizen vergelijkt met de consumptieprijsindex en de bouwkosten (ABEX). De bouwkosten helpen onder meer ons woningenpatrimonium energie-efficiënt te maken.
Sinds 2010 steeg de prijs van een huis met bijna 45%. De bouwkosten stegen met 30% en de consumptieprijzen stegen met 20%. Het afgelopen jaar stonden bouwmaterialenprijzen sterk onder druk van de wereldwijde grondstoffenschaarste en zagen we een sterke toename in de prijs van veel bouwmaterialen. De sterke stijging van de woningenprijzen is dan weer vooral te wijten aan de toegenomen vraag en een beperkte voorraad aan bouwgronden en kwalitatieve woningen. De vertragingen bij verdichting, onder meer vanwege het toenemend aantal gemeenten dat op één of andere wijze bouwpauzes en -stops invoert, heeft eveneens bijgedragen tot deze prijsverhogingen. Voorts is de afgelopen coronaperiode de vraag naar woningen in een veilige, rustige, groene omgeving toegenomen. FedNot signaleert dan ook dat de prijsstijgingen voor huizen een stuk hoger liggen dan die voor appartementen. Huizen in Vlaanderen zijn tijdens de eerste 9 maanden van dit jaar 6,7 procent duurder geworden tegenover de gemiddelde prijs van vorig jaar. Bij appartementen gaat het om 5,3 procent. In Wallonië liggen de prijsstijgingen wat lager. Huizen werden er 5,5% duurder, flats 3%.
“Daarom is het hoog tijd om het toenemend aantal beperkingen in onze regio op het stagnerende woonaanbod weg te werken. Want niet alleen de stijgende vraag en de lage rente doen de prijzen stijgen, vooral de toenemende schaarste aan bouwgronden, lokale bouwstops en trage en complexe vergunningprocedures zijn belangrijke drivers. Eerder dit jaar heeft de Nationale Bank nog beklemtoond dat de stijgende grondprijzen de échte motor zijn van de huizenmarkt in ons land. Om de honderdduizenden extra huishoudens de komende decennia van een kwaliteitsvolle woning te kunnen voorzien, hebben we nood aan een positief beleid dat aanslepende verdichtingsprojecten vlot trekt en goed gelegen percelen activeert”, besluit Marc Dillen van de Vlaamse Confederatie Bouw.