In juli keurde de Vlaamse regering het zogenaamde Tijdelijk Handelingskader voor het gebruik van PFAS-houdende bodemmaterialen goed. De impact op de bouw is groot. Zo moeten bestaande technische verslagen vanaf 250 kubieke meter ofwel bijkomend geanalyseerd ofwel opnieuw geïnterpreteerd worden. In vele gevallen moeten ook nieuwe of bijkomende staalnames gebeuren. “Niet alleen geeft dat extra kosten, maar ook vertraging. Bodembeheerorganisaties kunnen de extra stroom aan aanvullende onderzoeken niet tijdig verwerkt krijgen. En dat is slecht nieuws voor lopende en geplande werven”, aldus Waeytens.
De bouworganisatie vraagt om de activatie van de nieuwe PFAS-regels uit te stellen tot 1 januari 2025. En om de invoering gefaseerd te laten gebeuren. Daarnaast pleit Bouwunie voor een totaalaanpak. “Het is treffend dat enkel de bouw moet opdraaien. Terwijl de productie of het gebruik van PFAS in heel wat toepassingen zoals waterafstotende kledij, plastic folies rond voedingswaren of antiaanbakpannen buiten schot blijven. Dan is dat is dweilen met de kraan open. Je lost het PFAS-probleem niet op door enkel de grondsanering aan te pakken”, besluit Waeytens. Bouwunie stuurde de betrokken minister intussen al een brief om haar vraag tot uitstel ter harte te nemen.
De nieuwe regelgeving vraagt extra acties op alle bestaande technische verslagen. Verslagen zonder PFAS-onderzoek moet je bijkomend laten analyseren. Die met PFAS-onderzoek vergen een nieuwe interpretatie. Wil je PFAS-houdende grond hergebruiken, dan moet je die grond verplicht saneren. Opnieuw een bijkomende kost en vertragend.
