Gunstige evolutie voor wonen
Voor wonen zien we een gunstige evolutie in bijkomend ruimtebeslag. Terwijl er in 2018 nog sprake was van 4,32 ha/dag bijkomend ruimtebeslag voor woningen, is dit vorig jaar sterk afgenomen tot 3,11 ha/dag. Daarmee wordt opnieuw het lage peil uit 2014 bereikt. Recente gegevens omtrent woontypes bevestigen alleen maar die trend: In 2001 maakten flats 48% van de totale toename van woningen in Vlaanderen. In 2009 was dit al gestegen tot 69% en in 2019 steeg dit verder tot 80%. Tegelijkertijd is het aandeel open bebouwing in vrije val. In 2001 was het aandeel open bebouwing nog 37%, in 2019 was dit gedaald tot 7%Hierbij gaat het om de netto aangroei van de totale voorraad woningen. Dit is niet hetzelfde als het aantal vergunde woningen. In de meeste jaren zal het aantal vergunningen iets hoger liggen omdat niet elke vergunning wordt gerealiseerd en omdat bestaande woningen gesloopt worden. De dalende trend in ruimtegebruik voor wonen springt eveneens in het oog omdat het aantal nieuwbouwwoningen in deze periode steeg met 8000 (zie onderstaande grafiek). Het aantal nieuwbouwwoningen per hectare in gebruik genomen percelen, stijgt met 56% van 22 woningen per hectare naar 34. Dat we evolueren naar steeds hogere dichtheden en dat het bijkomend ruimtebeslag jaar na jaar afneemt is dan ook een logische evolutie, aangezien de totale oppervlakte bestemd voor wonen begrensd is tot 16,5 % van Vlaanderen.
Meer dan twee derde van de nieuwe woningen wordt intussen gerealiseerd binnen het bestaande ruimtegebruik. Er is dus een groot hergebruik van bestaande sites. Bovendien wordt een gesloopte woning vervangen door 2,2 wooneenheden. Met een hogere dichtheid als resultaat. Verouderde villa's met een weinig efficiënt ruimtegebruik worden gesloopt en vervangen door ruimtelijk efficiënte flats of rijwoningen.