Waarom gender en stedenbouw?
De publieke ruimte in de stad is van en voor iedereen, maar wordt in de praktijk door mannen[1] gedomineerd. Voor meisjes, vrouwen[2] en personen die niet beantwoorden aan de klassieke cisgender normen kan de publieke ruimte soms onwelkom en angstaanjagend aanvoelen, en onveilig zijn.Stedenbouw en architectuur zijn historisch, en nog steeds, overwegend mannelijke aangelegenheden. Dit maakt dat de stad en de publieke ruimte vanuit mannelijk perspectief werden ontworpen, zonder in acht name van de noden van vrouwen en meisjes. Menig onderzoek bevestigt dat, door het gebrek aan een gendergevoelige aanpak, vrouwen en meisjes zich niet veilig voelen (en zijn) in de publieke ruimte, zich hierdoor ook anders bewegen door de stad, en de stad niet ten volle kunnen benutten.
Reden te over waarom de Stad dit jaar een open projectoproep lanceerde gericht op initiatieven die een gendergevoelige aanpak van stadsontwikkeling naar voor brengen. Negentien organisaties dienden een voorstel in. Een jury vertegenwoordigd door de departementen Stedenbouw en Gelijke Kansen, alsook een extern jurylid verbonden aan de Universiteit van Luik, selecteerde uiteindelijk zes projecten.