Geschiedenis
Deze hoekvilla werd in 1930 gebouwd door Albert Callewaert. Hij deed dat in opdracht van industrieel Oscar Bossaert, de voormalige burgemeester van Koekelberg. Ze is een opmerkelijke en bijzonder representatieve getuige van de art-decostijl in Brussel, met een overdaad aan witsteen en massieve dakkapellen.In het interieur is een opmerkelijk decoratief ensemble van Charles Stepman (1891-1964), bewaard gebleven. Stepman was een beeldhouwer-decorateur die studeerde aan de Academie voor Schone Kunsten in Brussel.
Het interieur wordt gekenmerkt door edele en hoogwaardige materialen, in de zuiverste geest van de art-decostijl: een harmonieuze en elegante mix van verschillende houtsoorten, marmer en ijzerwerk. De villa heeft haar oorspronkelijke meubelen in de keuken en badkamers behouden. Dat is vrij zeldzaam en draagt bij tot de uitzonderlijke waarde van deze villa, een getuige van de burgerlijke manier van leven tijdens het interbellum. Er is ook een zekere originaliteit in de schikking van de vensters aan de gevels. Dat komt omdat zij niet altijd in een spanwijdte zijn uitgelijnd en verschillende breedten hebben. De indeling beantwoordt direct aan de binneninrichting van de villa. Binnen het driehoekige plan zijn de kamers zodanig ingericht dat zij het licht ontvangen dat nodig is voor hun gebruik. Zo komen de twee blinde traveeën op de benedenverdieping aan de kant van de Vrijheidslaan overeen met de twee trappenhuizen (hoofd- en diensttrap). Een breed en hoog raam verlicht de hoofdtrap op de eerste verdieping, waardoor natuurlijk licht de inkomhal bereikt. In de richting van de Pantheonlaan valt het licht de salon in door een breder raam dat twee traveeën beslaat.
De tuin, ook beschermd, bestaat uit een grasveld omgeven door bomen langs de Pantheon- en Vrijheidslaan en is voorzien van paden met een geometrisch tracé. Hij heeft een gedeelte van zijn oorspronkelijke inrichting behouden met paden die het grasveld doorkruisen. De aanwezigheid van bomen die de tuin omkaderen vormt een echt groen schrijn voor het huis en verzekert de continuïteit met het nabijgelegen Elisabethpark.
Het huis is privé-eigendom. De eigenaars, die blij zijn met de bescherming, willen hun intimiteit en discretie behouden. In die optiek staan ze niet toe dat er afbeeldingen van het interieur en de meubels van het gebouw worden verspreid.